TEASER
«Το Στοίχημα» είναι ένα χιουμοριστικό και ρεαλιστικό ντοκιμαντέρ για την καραντίνα και την εξ αποστάσεως διδασκαλία το 2021. Η κάμερα ακολουθεί μαθητές και καθηγητές σε καθημερινή βάση στο σχολείο και στο σπίτι και καταγράφει πώς αυτή η πρωτόγνωρη εμπειρία διαμόρφωσε τις σχέσεις τους, εντός και εκτός οθόνης. Η Νάντια και η Άννη, διευθύντρια και υποδιευθύντρια του σχολείου αντίστοιχα, ενθαρρύνουν την οικειότητα και την καλλιέργεια της αυτοπεποίθησης σε ένα «ανοιχτό» σχολείο το οποίο επιτρέπει στον φακό της κάμερας να αποκαλύψει συναισθήματα, όνειρα, δυσκολίες και αδιέξοδα. Εν τέλει αφήνει τον θεατή να αποφασίσει ποιος κερδίζει το στοίχημα στο τέλος και πώς: η φυσική παρουσία ή η εξ αποστάσεως διδασκαλία;
Τα ζητήματα
Τεχνολογία και χρόνος μπροστά στην οθόνη και λύσεις επικοινωνίας.
Ανάγκη των εφήβων για επικοινωνία, σωματική έκφραση και παιχνίδι.
Η απαγόρευση κυκλοφορίας ως καταλύτης για τις σχέσεις μαθητών-καθηγητών.
Εφαρμογές και κινητές συσκευές ως επίσημα εργαλεία για την εκπαίδευση.
Παρότρυνση των νέων να εκφράζονται, με άξονα την κατανόηση και την ισότητα.
Η καθημερινή ζωή μέσα στο σχολείο και οι αλληλεπιδράσεις μαθητών και καθηγητών.
Πώς το σχολείο μπορεί να ξεπεράσει τους περιορισμούς για να προσφέρει αξιομνημόνευτες στιγμές και θετική διάθεση.
Eίπαν για την ταινία
ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑ
Η Ημέρα Πορτραίτου (2019) είναι μια ματιά σε ένα ξεχωριστό γεγονός με στόχο να συστήσει μάθηση, παιχνίδι και νέες σχέσεις μέσα από τη φωτογραφία σε μια δομή φιλοξενίας προσφύγων στην Ελλάδα. Μία διαδικασία η οποία έφερε πιο κοντά νέους, αγόρια και κορίτσια, και ενηλίκους για μερικές δημιουργικές, συνεργατικές και αξιομνημόνευτες στιγμές.
ΠΟΙΟΣ- Η σκηνοθέτιδα
ΣΕΝΑΡΙΟ & ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΛΕΩΝΙΔΑ
Η Μαρία Λεωνίδα είναι σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, συν-ιδρύτρια και Διευθύντρια του Κέντρου Εκπαιδευτικών Δράσεων & Διαπολιτισμικής Επικοινωνίας «ΚΑΡΠΟΣ» (ιδρ. 2008) που διαχειρίζεται ελληνικά και ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά προγράμματα σε σχέση με την κινηματογραφική παιδεία. Τα ντοκιμαντέρ της έχουν προβληθεί σε φεστιβάλ κινηματογράφου και τηλεοπτικά κανάλια στην Ευρώπη, με ποικίλη θεματολογία γύρω από την τέχνη και την κοινωνία. Το πρώτο της μικρού μήκους, One man show, συμπεριλήφθηκε στην κατηγορία Νέα Ταλέντα του IDFA το 1996 και προβλήθηκε σε πολλά φεστιβάλ, ενώ το πρώτο της ντοκιμαντέρ μεσαίου μήκους, Σκληρή Πόζα, πήρε τη δεύτερη θέση στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας το 1998 και το βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Έχει δουλέψει ως παραγωγός και σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ στα: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ΕΡΤ Α.Ε., ΕΡΕ, ZDF και σε προγράμματα για τα Μέσα της ΕΕ. Έχει εργαστεί με μειονότητες τόσο στα ντοκιμαντέρ της όσο και στο διδακτικό της έργο..
Ως Διευθύντρια του ΚΑΡΠΟΥ, η Μαρία Λεωνίδα έχει δημιουργήσει εκπαιδευτικό υλικό και υλοποιήσει επιμορφώσεις και εργαστήρια για τη δημιουργική και κριτική σκοπιά της έκφρασης των Μέσων για ένα ευρύ κοινό εκπαιδευόμενων εντός και εκτός σχολείου. Μεταξύ των πιο πρόσφατων προγραμμάτων: Μια βαλίτσα με εικόνες και ήχους (τελική λίστα των επικρατέστερων υποψηφίων στα Βραβεία Κριτικής Σκέψης του Ιδρύματος Evens 2020), Φωτογραφία για μεταναστευτικές ομάδες 2018-2020, Όπερα και Animation 2017-2018, Μέσα από τα δικά μου μάτια 2016 (στον κατάλογο των επικρατέστερων υποψηφίων στα Βραβεία Μέσων του Ιδρύματος Evens και Ειδικό Βραβείο MEDEA, το 2017). Ηγείται επιτυχημένης συνεργασίας σε αρκετά ευρωπαϊκά προγράμματα: Συμβουλευτική Ομάδα για τον Γραμματισμό στον Κινηματογράφο 2015-2020, Silence Hate 2018-2019, Migrated 2019- 2020, Ευρωπαϊκό Πρότυπο για τον Γραμματισμό στα Μέσα 2015-2017, AppYourSchool 2016-2018, Youth Docs 2014-2020, Αφηγήσεις του Βόρειου Αιγαίου 2011-2012, Βιντεομουσεία 2010-2012, Ecowomen 2008, CH.I.C.A.M. 2002-2003, Πανεπιστήμιο της Φρανφούρτης, JOBAct, Θεατρικός Εκπαιδευτικός Σύλλογος Έσσης, Γερμανία. Η Μαρία Λεωνίδα έχει σπουδάσει κινηματογράφο στο Λονδίνο και την Δανία. Είναι κάτοχος πτυχίου Ιστορίας και κατέχει Μεταπτυχιακό Τίτλο στην Ιστορία της Τέχνης.
ΠΟΙΟΣ-Το Συνεργείο
ΒΑΣΙΚΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ
- Κινηματογράφηση / Χριστόφορος Γεωργούτσος
- Δεύτερη κάμερα / Μαρία Λεωνίδα
- Ηχοληψία / Άρης Παυλίδης
- Μοντάζ / Αλίκη Παναγή / Σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου στην Αθήνα και εκπαιδεύτηκε ως μοντέρ από τον γνωστό Έλληνα μοντέρ κινηματογράφου, Γιώργο Τριανταφύλλου. Από το 2002 εργάζεται ως μοντέρ ήχου και εικόνας σε ταινίες και ντοκιμαντέρ. Η δουλειά της περιλαμβάνει ντοκιμαντέρ επικαιρότητας για το AL JAZEERA, παιδικές σειρές φαντασίας για το BBC, ιστορικά ντοκιμανέρ για την Ελληνική Τηλεόραση και κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου μήκους για διεθνείς συμπαραγωγές.
- Μουσική / Χρήστος Παραπαγίδης
- Μουσική Επιμέλεια – Μίξη ήχου / Περσεφόνη Μηλιού
- Διόρθωση χρωμάτων / Μάνος Χαμιλάκης
ΠΟΙΟΣ-Η Κοινότητα
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Η Διευθύντρια και η Υποδιευθύντρια έβαλαν τα δυνατά τους να μας βοηθήσουν να γνωρίσουμε την κοινότητα μαθητών και καθηγητών. Οι καθηγητές μας εμπιστεύτηκαν σιγά σιγά και μας επέτρεψαν να γίνουμε κομμάτι των τάξεών τους. Το ίδιο συνέβη και με τους νέους κατά τη διάρκεια των διαλειμάτων τους και την ώρα του μαθήματος, αλλά φυσικά επρόκειτο για μια διαδικασία που προχώρησε βήμα βήμα όπως όλα τα ντοκιμαντέρ που στηρίζονται σε χαρακτήρες.
Ως έμπειρες εκπαιδευτικοί, η Διευθύντρια και η Υποδιευθύντρια, έδειξαν ενδιαφέρον να προσφέρουν νέες εμπειρίες σε όλο το σχολείο. Η παρουσία του συνεργείου και η διαδικασία της ηχογράφησης έγιναν αντιληπτές ως ένα επιπρόσθετο συναπάντημα για την κοινότητα. Μια πολύ κρίσιμη ημέρα, όταν το σχολείο θα επέστρεφε και πάλι σε καραντίνα, η κυρία Τσενέ ήταν άρρωστη και έτσι ζητήθηκε από το συνεργείο και εμένα να αναλάβουμε την τάξη της και να κρατήσουμε τα παιδιά απασχολημένα με ένα υψηλού επιπέδου εργαστήρι κινηματογράφου, παρουσιάζοντας και εξηγώντας τους τα πάντα γύρω από τον επαγγελματικό εξοπλισμό μας.
ΠΟΙΟΣ-Η Παραγωγή
ΠΑΡΑΓΩΓΌΣ: ΜΑΡΙΑ ΛΕΩΝΙΔΑ
ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΔΙΑΔΡΑΣΙΣ
Το Στοίχημα έγινε με την χρηματοδότηση του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και την υποστήριξη από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.
ΠΟΥ
Το 2019 συνεργάστηκα ξανά με το Λύκειο Αυλώνα ως αποτέλεσμα της δουλειάς μου στην επιμόρφωση καθηγητών στην κινηματογραφική εκπαίδευση. Το σχολείο έχει συμπεριληπτική στάση απέναντι στους πολυπολιτισμικούς μαθητές και σύντομα γίνεται φανερό ότι μια μικρή κοινότητα εκπαιδευτικών προσπαθεί να προσφέρει όσο το δυνατόν περισσότερα σε όλους τους μαθητές της. Μόλις ξεκίνησε το lockdown, σύντομα μπορούσα να ανακαλύψω ότι οι διαδικτυακές τους σχέσεις αντικατοπτρίζουν μόνο τις προηγούμενες προσπάθειές τους πρόσωπο με πρόσωπο.
Ο Αυλώνας συνδυάζει ορισμένα αντιφατικά στοιχεία. Μία ώρα από την Αθήνα, σε ένα μικρό, όχι ιδιαίτερα ενδιαφέρον ή γραφικό χωριό, με μια μικρή φοιτητική κοινότητα 150 νέων. Χάρη στη μακροχρόνια υπηρεσία μιας αφοσιωμένης Διευθύντριας, της Νάντιας Τσένε και της στενής της συναδέλφου, της Αντιδιευθύντριας, Άννυ Κέκι, το σχολείο προσφέρει σε λίγους ενεργούς δασκάλους την ευκαιρία να οικοδομήσουν ζεστές και ανοιχτές καθημερινές σχέσεις με μια σφαιρική προσέγγιση της μάθησης.
Εδώ προσπαθούν να υλοποιήσουν το όραμά τους για ένα συμμετοχικό σχολείο, όπου όλοι οι μαθητές είναι ευπρόσδεκτοι να έχουν μια θέση και να εξελιχθούν.
Η πρώτη παγκόσμια καραντίνα απέδειξε ότι οι δάσκαλοι κατάφεραν να εμπλέξουν το 95% των μαθητών τους σε καθημερινές συναντήσεις στην «τάξη» και πειραματίστηκαν με διαδικτυακά κανάλια επικοινωνίας πολύ πριν δημιουργηθεί μια επίσημη διαδικτυακή πλατφόρμα σε εθνικό επίπεδο. Το Zoom και το Viber ξεχώρισαν ως σύντροφοί τους για να ενεργοποιήσουν τη μικρή τους κοινότητα.
Όταν εγκρίθηκε η αίτηση, η 2η καραντίνα είχε ήδη ξεκινήσει στην Ελλάδα και έτσι ακολουθούσαμε την «καθημερινή» σχολική ζωή, όπως συνέβη: σε σπίτια, αίθουσες εφήβων και δασκάλων και σε ένα άδειο σχολείο.
ΠΟΤΕ
Κατά τη διάρκεια του 2019, συνεργάστηκα ξανά με το Γυμνάσιο Αυλώνα ως αποτέλεσμα της δουλειάς μου στην εκπαίδευση καθηγητών στην κινηματογραφική παιδεία. Το σχολείο κρατάει μια συμπεριληπτική στάση απέναντι σε μαθητές από πολυπολιτισμικά περιβάλλοντα και σύντομα ήταν ξεκάθαρο πως μια μικρή κοινότητα εκπαιδευτικών προσπαθούσε να προσφέρει όσο περισσότερα μπορούσε σε όλους της τους μαθητές. Όταν ξεκίνησε το κλείσιμο των σχολείων συνειδητοποίησα ότι η διαδικτυακή τους σχέση απλώς καθρέπτιζε τις προσπάθειες που έκαναν και διά ζώσης.
Παρ’ όλα αυτά, ήδη από την πρώτη εβδομάδα διαδικτυακής επικοινωνίας και μαθημάτων τον Μάρτιο του 2020, διαισθάνθηκα ότι αυτή η εμπειρία θα ήταν κομβική και άρχισα να κρυφοκοιτάζω όσο περισσότερο μπορούσα στα δωμάτια των δύο έφηβων γιών μου, συζητώντας μαζί τους για να καταλάβω πώς βίωναν αυτήν την αναπάντεχη φάση. Διάβασα άρθρα και δημοσιεύσεις από όλο τον κόσμο για το πώς το βίωναν καθηγητές και γονείς. Χάρη σε αυτήν τη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, σε αυτό το ντοκιμαντέρ συνδύασα δύο από τα ενδιαφέροντά μου: τη σχολική ζωή και την εξ αποστάσεως μάθηση. Εκμεταλλεύτηκα αυτήν την κρίσιμη στιγμή της παιδείας για να ρίξω λίγο φως σε συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούσαν την ανθρωπολογία του να φοιτάς στο Γυμνάσιο. Έτσι όταν παρουσιάστηκε η ευκαιρία από το Υπουργείο Πολιτισμού για τη χρηματοδότηση ενός έργου, έγραψα μια πρόταση που συνδύαζε το ενδιαφέρον μου για δραστήριους εκπαιδευτικούς και την παγκόσμια ανατρεπτική εμπειρία της καραντίνας.
Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2021, κατά τη διάρκεια της χειμερινής αναστολής κυκλοφορίας. Τα σχολεία ήταν ήδη δύο μήνες κλειστά έτσι γνωρίσαμε τους μαθητές και τους καθηγητές στα σπίτια τους και εκεί πραγματοποιήσαμε τα γυρίσματα, παρατηρώντας τις λεπτομέρειες και τις προσωπικές στιγμές της μοναχικής και άβολης, εξ αποστάσεως διδασκαλίας την οποία είχε επιβάλει ο COVID19 σε εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές, καθηγητές και οικογένειες. Ο Χριστόφορος, ο χειριστής της κάμερας, και εγώ, εξοπλισμένοι με δύο κάμερες και μερικά μικρά μικρόφωνα, ακολουθούσαμε διαφορετικούς ανθρώπους στα δωμάτια τους , ακούγοντας τις διδακτικές και μαθησιακές συνεδρίες τους, μένοντας μαζί τους κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων, των στιγμών τεχνικών προβλημάτων, των εμπλοκών, των προσπαθειών επικοινωνίας, της απόγνωσης ή της βαρεμάρας. Μόνοι και μαζί, οι πρωταγωνιστές μας συνέχισαν να προσπαθούν, ο καθένας με τον τρόπο του, να διατηρήσουν την καλή τους διάθεση ενός είδους εκμάθησης η οποία συχνά ποίκιλε και μπορούσε να εξελιχθεί με αναπάντεχους τρόπους. Η οργάνωση του χρόνου, των δραστηριοτήτων και της καθημερινής ρουτίνας είχε αποκτήσει νέο νόημα.
Ακολουθήσαμε ακόμη την Διευθύντρια και την Υποδιευθύντρια κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας εργασίας τους στο άδειο σχολείο. Ένας ερειπωμένος χώρος, συνήθως σε απόλυτη σιγή, που παρ’ όλα αυτά διατηρούσε τη φλόγα αναμμένη χάρη στις δύο αυτές αφοσιωμένες γυναίκες. Όταν άνοιξαν τα σχολεία, το σκηνικό άλλαξε εντελώς. Ήμασταν «όλοι μαζί ξανά» αλλά και πάλι περιορισμένοι, προσεκτικοί, λόγω των μέτρων. Ωστόσο, το Γυμνάσιο του Αυλώνα έβαλε τα δυνατά του να κρατήσει ζωντανή τη σχολική ζωή! Συνεχίσαμε τα γυρίσματα, σαν κάθε μέρα να ήταν μια μοναδική μέρα. Συνεχίσαμε να βλέπουμε ειδήσεις, όπως όλοι, καθώς κανείς δεν μπορούσε να είναι σίγουρος πώς θα εξελίσσονταν ο ιός και οι αποφάσεις της κυβέρνησης.
PRESS KIT
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Μαρία Λεωνίδα
: maria@karposontheweb.org
Address: Σαρρή 4, Αθήνα, ΤΚ 105 53, Ελλάδα
Phone:+30 213 043 5978, +30 697 3497 198
Με τη χορηγία του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου
www.gfc.gr/en/ manolopoulou@gfc.gr
